5x01 The Eleventh Hour

Uwaga na spoilery!

Niestety w Święta nie mam za wiele czasu, ale odcinek oczywiście obejrzałam. I muszę przyznać, że był szałowy. Jedenasty to zdecydowanie MÓJ Doctor. I nie stwierdziłam naśladowania Davida, a jak wszyscy tu wiedzą, jestem fanatyczką (ładniejsze określenie na psychofankę).

Po pierwsze - nowa czołówka! Mi się BARDZO podoba, animacja jest świetna. Co do nowego motywu muzycznego... Nie jestem do końca przekonana, przyzwyczaiłam się do poprzedniego, ale myślę, że do tego też się w końcu przekonam. A jeśli nawet nie - to tylko 30 sekund. XD

Mała Amelia była urocza. Naprawdę nieźle sobie poradziła, mimo że nie miała żadnego doświadczenia aktorskiego (jak dowiadujemy się z Confidentiala). Ani Matt, ani Karen (o dziwo!) nigdy wcześniej jej nie spotkali, ale widać było, że się zaprzyjaźnili. Tak mi było smutno, gdy Amelia czekała na Doctora, a on nie wracał... Ten wątek był świetny.

Samo pojawienie się Jedenastego - też świetne! Can I have an apple? Sekwencja z Doctorem próbującym różnych rzeczy i plującym nimi we wszystkie strony, to chyba najśmieszniejsze, co do tej pory widziałam w Doctorze Who. Cudowne! Sposób, w jaki Matt się poruszał... Jakby jeszcze nie do końca znał i rozumiał swoje ciało, nie umiał nad nim panować. I te jego miny! XD Chociaż nadal twierdzę, że on ma STRASZNĄ twarz. Mimo to jest uroczy. Nawet bardzo. Ale jak oglądam go w Confidentialu, w tych jego fantastycznych ciuchach... On jest sexy! (Czy ktoś rozumie ten mój bełkot?)

 

No i muszę dorzucić zdjęcie z Confidentiala. Matt nosi okulary! Uwielbiam facetów w okularach, ale to dlatego, że David jest krótkowidzem. XD

Efekty specjalne - tragedia, jak zwykle, ale mi się to bardzo podoba. Doctor Who nie byłby tak szałowy z olśniewającą grafiką komputerową. Tradycja tandetnych gumowych kostiumów musi zostać zachowana. Na temat Atraxi nie mam jakiegoś radykalnego zdania. Nie byli jacyś szczególnie szałowi, ale nie wkurzali mnie jak na przykład Slitheeni (nie obrażając RTD oczywiście). Co do Więźnia Zero - pomysł całkiem niezły, dopóki nie pokazywali go w jego własnej formie, co na szczęście nie zdarzało się często (taniej!). Był bardziej zabawny niż przerażający, zapewne przez kolorystykę - przecież on był różowo-błękitny!

A jak już jesteśmy przy scenie na dachu... Matt był w niej niesamowity! Pewny siebie, przekonany o swojej wartości, o tym, że już zwyciężył. Wiedziałam, że Moffatowi można zaufać, gdy mówił, że wybrali Matta, bo sprawia wrażenie starszego niż jest. Bardzo mi się podobał w tej scenie i świetnie wyglądał w niedopiętej koszuli, z kilkoma krawatami przewieszonymi przez szyję. Za to gdy się przebierał byłam w stanie myśleć tylko o jednym - dlaczego nie było takiej sceny z Davidem???

Tekst - obrazek - tekst - obrazek. Czuję się, jakbym robiła prezentację w Power Point. XD A więc już koniec referatu. Dodam tylko, że zarówno Amy, jaki i nowe wnętrze TARDIS są szałowe. Scena, w której Doctor przypomina sobie, co widział - genialna! Taaak, chory entuzjazm - to ja.

Z Confidentiala też jestem zadowolona. Bo był w nim Danny Hargreaves, którego jestem wielką fanką. Danny jest super. To jego widok sprawiał mi największą na wakacyjnych zdjęciach z planu. Cieszę się, że nie wymienili go na innego speca od efektów specjalnych.

Koniec referatu. Dziękuję za uwagę. ;D